Moj grad: Haki-beg Reufbegović- posljednji gradiški beg

Haki beg Reufbegović rođen je 1893. godine, ostao je upamćen kao posljednji gradiški beg. Pretpostavlja se da je kurdskog porijekla, a njegov djed je bio Hatun Oglu Reufbeg, kajmakan Berbira 1857. i 1858. godine.

Haki-beg je od 1911, godine bio gradonačelnik Bosanske Gradiške, a tu funkciju obavljao je i nakon Prvog svjetskog rata. Bio je neženja i nije imao bliže rodbine, a sav novac trošio je na provode, dobru muziku i konje.

Hakibegov konj Munja godinama je osvajala nagrade na trkama Vrbaske banovine. Imao je više kuća, od kojih je najpoznatija Begova bina, koja se nalazila tik uz pontonski most koji je sagrađen 1922. godine.

Na Hisetama je imao još kuća, od kojih je jedna srušena početkom 70- ih godina, a u Kozincima je imao veliki posjed da čardakom na mjestu koje je narod zvao Krčevine, gdje se odlazilo na izlete. Priča se da je današnja Rimokatolička crkva u Gradišci sagrađena na zemlji koju je poklonio Haki-beg Reufbegović.

Sa dr Jovom Malićem bio je u prijateljskim odnosima, a da su voljeli dobru muziku govori i podatak da je Haki beg poslao fijaker u Šabac po Boru Janjića da im pjeva deset dana na posjedu u Begovoj krčevini u Kozincima.

Pretpostavlja se da je upravo 1928. godine nastala sevdalinka U Gradišci na obali Save koja govori o boemskom životu Haki-bega Reufbegovića i njegovih prijatelja.

Svjetska ekonomska kriza 30- ih godina XX vijeka nije zaobišla ni Haki-bega, koji je novac koliko trošio toliko rasipao i poklanjao, bez da ga traži nazad. Umro je na liječenju u sanatorijumu u Golniku 9. marta 1935. godine, a sahranjen je u selu Križe, četiri kilometra udaljenom od Golnika.

D. Janković