Porfirije izabran za patrijarha srpskog
Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve na današnjem zasjedanju u Spomen-hramu Svotog Save u Beogradu izabrao je NJegovo visokopreosveštenstvo mitropolita zagrebačko-ljubljanskog Porfirija za patrijarha srpskog.
Odmah poslije izbora služeno je blagodarenje i proizneseno mnogoljetstvije arhiepiskopu pećkom, mitropolitu beogradsko-karlovačkom i patrijarhu srpskom gospodinu Porfiriju.
Zvona na Hramu Svetog Save na Vračaru oglasila su se nekoliko minuta prije 16.00 časova, označavajući da je izabran 46. patrijarh srpski, saopšteno je iz Informativne službe SPC-a.
„NJegovu svetost patrijarha srpskog Porfirija daruj Gospode svojoj Svetoj crkvi u miru, zdrava i čitava, časna, dugovječna i da pravilno upravlja rečju Istine Tvoje! Dostojan, na mnoge godine!“, piše u saopštenju, uz završnu riječ „Dostojan“, koja označava da je dostojan svoje nove crkvene dužnosti.
Patrijarh Porfirije /Perić/ rođen je 22. jula 1961. godine u Bečeju od oca Radivoja i majke Radojke. Na krštenju je dobio ime Prvoslav.
Osnovnu školu je završio u Čurugu, a gimnaziju u Novom Sadu.
Zamonašen je po činu male shime od svog duhovnog oca, tada jeromonaha Irineja /Bulovića/, u manastiru Visoki Dečani, na Tominu nedjelju 1985. godine.
Diplomirao je na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu 1986. godine, kada ga je episkop raško-prizrenski, a potonji patrijarh srpski Pavle, u manastiru Svete Trojice u Mušutištu rukopoložio u čin jerođakona.
Na postdiplomskim studijama u Atini boravi od 1986. do 1990. godine, kada po blagoslovu episkopa bačkog Irineja dolazi u Manastir Svetih arhangela u Kovilju, gdje je rukopoložen u sveštenomonaški čin i postavljen za igumana.
Za njim u manastir dolazi mnoštvo mladih monaha i iskušenika. To su godine kada manastir Kovilj postaje duhovna matica mnogim mladim ljudima, intelektualcima, umjetnicima, popularnim glumcima i rok muzičarima, pogotovo iz Novog Sada i Beograda.
Od tada se tadašnji iguman Porfirije, posebno angažuje i na liječenju oboljelih od bolesti zavisnosti.
U tom cilju on 2005. godine formira terapijsku zajednicu „Zemlja živih“, koja je priznata kao najuspješniji projekat za liječenje narkomanije, a danas, pod rukovodstvom vladike Porfirija, ima više od stotinu štićenika u kampovima širom Srbije.
Na redovnom zasjedanju Svetog arhijerejskog sabora SPC u Beogradu 14. maja 1999. godine izabran je za episkopa jegarskog, vikara Eparhije bačke.
Doktorirao je 2004. godine na Bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Atini na temu „Mogućnost poznanja Boga kod apostola Pavla po tumačenju svetog Jovana Zlatoustog“.
Čuvenog psihijatra, akademika Vladetu Jerotića, na Bogoslovskom fakultetu je naslijedio na katedri Pastirske psihologije, a njegova predavanja posjećena su ne samo od studenata matičnog, nego i drugih fakulteta u Beogradu.
Zajedno sa grupom stručnjaka, psihologa, ljekara, kriminologa, sociologa, vladika Porfirije osniva građansko udruženje koje se bavi resocijalizacijom žrtava destruktivnih vjerskih sekti i kultova.
Porfirije je, već deceniju, ne samo predsjednik Upravnog odbora, nego i pravi duhovni pokretač /spiritus movens/ Humanitarnog fonda „Privrednik“, koji obezbjeđuje stipendije za veliki broj nadarenih, a siromašnih učenika i studenata, bez obzira na vjersku i nacionalnu pripadnost.
Skupština Srbije ga je, kao predstavnika svih crkava i vjerskih zajednica, 2005. godine, izabrala za člana Savjeta Republičke radiodifuzne agencije, a za svog predsjednika Savjet ga je izabrao 2008. godine.
Kao predsjednik Savjeta Republičke radiodifuzne agencije, Porfirije je zastupao dugoročne interese društva i građana, nezavisno od političkih uticaja.
U radiodifuznom spektru Srbije od tada se čuju i crkvene radio stanice. Dao je ključni doprinos pokretanju niza radijskih i televizijskih emisija o religijskim temama.
Sveti arhijerejski sabor mu 2010. godine povjerava da utemelji svešteničku službu u Vojsci Srbije.
Plodovi njegovog rada na tom polju, nisu samo odgovarajući zakonski propisi, već i odabir vojnih kapelana, organizacija i opremanje hramova u kasarnama i vršenje prvih bogosluženja.
Svoje stručne bogoslovske radove episkop Porfirije je objavljivao u časopisima u Srbiji i u svijetu. Učestvovao je u velikom broju naučnih konferencija i simpozijuma.
Vladika Porfirije, kao jedan od najuglednijih savremenih srpskih duhovnika i intelektualaca, ima izuzetno širok krug prijatelja, na samo u Srbiji, nego odnose ličnog prijateljstva i bliske saradnje njeguje i sa sveštenicima i predstavnicima drugih crkava i vjerskih zajednica.
Govori grčki, engleski i njemački, i služi se ruskim jezikom, a njegov stil komunikacije uvijek je prilagođen sagovornicima.
U tron Mitropolita zagrebačko-ljubljanskih istoličen je 13. jula 2014. godine u Sabornoj crkvi Preobraženja Gospodnjeg u Zagrebu.
Svečanu arhijerejsku liturgiju služio je tadašnji patrijarh srpski Irinej uz sasluženje velikog broja arhijereja Srpske crkve i drugih sestrinskih crkava, kao i sveštenstva i monaštva, i blagočestivog naroda.